29 Nisan 2016 Cuma

la rioja alta gran reserva 904 2005 (Rioja, İspanya)

904 gibi şaraplar hakkında yazmak hayli güç oluyor açıkçası. çünkü bu tür şarapların hakim şarap yazını yöntem ve termi- nolojisine sığmayan, nevi şahsına münhasır bir karakteri var. yani yapısal ve aromatik öğeler listesi toplamını aşan; bu toplama indirgenemeyecek bir 'fazlalık' var...

ingiliz şarap yazınının babalarından hugh johnson, la rioja alta, muga ve lopez de heredia için riyohanın üç klasiği demişmişti - zannederim buradaki "klasik", edebiyat klasikleri anlamında "klasik" -. biz de, o.nun kardeşi ispanya'ya gidince, alta'nın 904'ünü ve muga'nın reserva seleccion especial'ini içme fırsatı bulduk. (sağolsun)

904, la rioja alta'nın (modern teknolojileri dışlamadan) geleneksel stilde ürettiği, 40 yaşındaki bağlardan toplanmış %90 tempranillo ve %10 graciano üzümlerinden oluşmuş bir kupaj. şarap 4 yıl eski amerikan fıçılarda ve 5 yıl da şişede bekletilmiş.

kendisi koyu kırmızı, ortalama denebilecek gövdesi, canlı asiditesi ve saten dokusu ile oldukça kompleks bir buruna sahip: kirazımsı vişnemsi meyve notalarına eşlik eden bir topraksı buğu içinde tütün kokusu; alttan alta hissedilen baharat (karabiber) ve füme bukeler ve yine tatlı tatlı fakat çoook hafif vanilya ve hindistan cevizi... damakta ise meyvemsi notalar biraz daha geride kalıyor sanki; dolayısıyla burunda olduğundan daha topraksı ve vejetal. bitimi ise oldukça uzun. şarabın oldukça çeşitli ve kompleks yapıdaki aroma paleti -belki yıllanmanın etkisi ile-  pastel tonlara sahip; sanki her biri bir sis perdesi içinde belirginleşip sönümleniyor gibi... dolayısıyla barındırdığı tüm aromatik çeşitliliğe rağmen fevkalade 'sakin' bir şarap. 

904'ün çeşitlilik içinde sakinliği beni hayran bıraktı; esnekliği hayrete düşürdü (nerdeyse her yemeğe eşlik edebilir), ve stabilitesi saygı uyandırdı (saatler sonra bile yapısı, aroma profili değişmiyor) diyebilirim. ama sevdim mi? hm. açık konuşmak gerekirse 904'ün herkesin damak zevkine uyacak bir şarap olduğu söylenemez -tabi eğer böyle bir şey varsa- . benim damak zevkime de pek uygun olduğunu söyleyemem ama bir daha karşılaşırsam reddebileceğim bir kırmızı da değil.

görsel: alan barrett'ten bir fotoğraf.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder