Famille Perrin Châteauneuf du Pape Les Sinards 2012 rouge (Güney Rhone, Fransa)

Châteauneuf-du-Pape (Şatonöfdüpap), Fransa'nın güneydoğusundaki Ron (Rhone) Vadisi'nin güneyinde yeralan Châteauneuf-du-Pape köyüne (ve çevresine) özgü bir şarap apelasyonu. Güney Rhone bölgesinin en ünlü ve en iyi apelasyonu olarak bilinen bu bölge aynı zamanda  Fransız apelasyon sisteminin (AOC) de ilk uygulandığı yer. Châteauneuf-du-Pape'ta üretilen şarapların büyük çoğunluğu kırmızı blendler; apelasyon dahilinde 13 üzüm cinsinin kullanılmasına izin veriliyor (bu sayı 2009'da 18'e çıkartılmış) olsa da  Châteauneuf-du-Pape'ların çoğunluğu Grenache ağırlıklı Mouvédre ve Syrah harmanlarından oluşuyor. 

Fransa'nın önde gelen diğer şarap bölgelerine kıyasla sıcaklık değerlerinin oldukça yüksek olduğu ve akdeniz ikliminin hakim olduğu güney ron vadisi şarapları, genel olarak, meyvemsiliği ile öne çıkan yüksek alkol oranlarına sahip şaraplar. Châteauneuf-du-Pape'ın şarap dünyasında insanlar tarafından benimsenmesi ve sevilmesi en kolay apelasyon olarak bilinmesinin başlıca sebebi de muhtemelen bu  taze ve parlak tonlardaki baskın meyvemsi karakteri. Açıkçası benim kişisel tarihimde de şarapla ilişkimi dönüştüren (Collioure'den sonra) kırmızılardan biri yine Perrin ailesinin sahip olduğu Château de Beaucastel'in iki milesimi oldu: 1998 ve 2001. Hayran kalmıştım... Les Sinards (Lesinar okunur) da bana Beaucastel'i anımsattığı için sanırım (olması beklenenden) daha pozitif bir deneyim yaratıyor olabilir bende... - ama tabi bir Beaucastel'le karşılaştırılamaz.

Les Sinards 2012, Beaucastel'in genç bağlarından ve ona komşu bir başka bağdan elde edilen grenach, mourvédre ve syrah üzümlerinden üretilmiş, bordo renginde, orta gövdeli, meyvemsiliği ön planda olan, %13,5 alkol oranına sahip dengeli bir kırmızı. Aslında fazla bir derinliği olan öyle çok kompleks bir şarap olduğu söylenemez ama 'güneşli', aydınlık, arı duru bir kırmızı olması hasebiyle sevmekteyiz...

Burunda kırmızı-siyah orman meyveleri canlı ve parlak tonlarda arkadan arkaya baharlı nüanslar ve hafiften ıslak çakıl kokusu benzeri mineral notalar hissediliyor. Damaktaki taze ve meyvemsi asiditesi şaraba daha bir tazelik ve canlılık katıyor. Burundaki meyvemsilik damakta devam etmekle beraber hafif meyan kökü, baharat  ve belli belirsiz, fransızların 'garrigue' dediği akdenize özgü baharlı bitkilerin rayihaları hissediliyor. 'Garrigue' öğe bu şarapta, bir Fonsalette yada Rayas'ta olduğu gibi yahut bu karakterin öne çıktığı bilinen kimi Güney Ron apelasyonlarında olduğu kadar baskın ve yoğun bir öge değil. Yine de bence hafiften bir "akdeniz havası" (teruarı demek daha doğru belki) taşıdığı söylenebilir. Yuvarlanmış tanenleri bitime yakın kendini hissettiriyor, bitimi ise orta uzunlukta. Üreticisi 15°C sıcaklıkta mantar ve/veya av eti ile beraber servis edilmesini öneriyor.

Görsel: https://www.pinterest.com/pin/180918110007499958/